به نظر بنده همه اینا یک دلیل بیشتر ندارد آن هم اینکه اعتماد و اعتقاد قلبی به خدا نداریم. اگر عشق واقعی به خدا داشتیم آیا باز هم گناه میکردیم...
یک مثال بزنم؛ مثالی خودمونی تر.... همین علاقه پدر مادر به فرزند یا بالعکس یا علاقه همسری..
البته نعوذبالله عشق الهی و عشق به خدا را نمی توان با اینها مقایسه کرد اما این مثالی است ساده.
اگر بدانیم مادر عزیز تر از جانمان یا پدرمان یاخواهر یا همسر و ... از یک کاری خوشش نمیاید آیا آن کار را میکنیم؟ آیا به اختیار خود آن را انجام می دهیم...
داستان ما هم همین است با آنکه می دانیم خداوند ما را می بیند.. و همه اعمال ما را زیر نظر دارد حتی افکارمان را اما هزار ماشالله کم که نمیاوریم ... باز میگیم بله درتوبه همیشه باز است...!!
اگر واقعا عشق به خدا داریم اگر واقعا اعتماد قلبی داریم این کار را نمیکنیم...
اگر شیطان به ما راه پیدا میکند یعنی ما ضعیفیم ، یعنی درجه عشق و علاقه به خدا در خودمان کم است ...
