سوره 11.‏ هود آیه 16

آیه

أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِى الْأَخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَبَطِلٌ مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ

ترجمه

(امّا) آنان کسانى هستند که در قیامت، جز آتش چیزى ندارند و آنچه در دنیا ساخته‏اند بر باد رفته، و اعمالى که انجام مى‏دهند باطل و بى‏اثر خواهد بود.

نکته ها

آنجا که وظیفه‏ى انسان عبادت بوده و نیاز به قصد قربت داشته است، عمل بدون قصد قربت باطل است و آنجا که قصد قربت لازم نبوده و عمل به خاطر دنیا انجام شده است، نتیجه‏ى آن محدود به دنیاست و در قیامت آن عمل حبط و محو مى‏شود.
یکى از یاران پیامبر صلى الله علیه وآله نگاهش به دخترى افتاد و به سوى او دست درازى کرد. در مسیر راه دیوارى فروریخت و صورت او را مجروح کرد.
پیامبر صلى الله علیه وآله با شنیدن این ماجرا فرمودند: خداوند در همین دنیا تو را کیفر داد تا به آخرت کشیده نشود. چنانکه افرادى هستند که خداوند پاداش کارهاى آنان را در همین دنیا مى‏دهد تا در آخرت‏طلبى نداشته باشند.(28)
حضرت على‏علیه السلام هنگام تلاوت این آیه مى‏فرمود: چگونه بر آتشى صبر کنم، که اگر جرقه‏اى از آن بر زمین افتد، همه‏ى روئیدنى‏هاى آن را مى‏سوزاند.(29)
28) تفسیر مجمع‏البیان.
29) بحار، ج 40، ص 346.

پیام ها

 1- دست دنیا گرایان در آخرت خالى است. «لیس لهم فى الاخرة»
 2- عمل براىِ دنیا و یا از روى ریا، در آخرت پوچ وتباه است. «حبط ماصنعوا فیها و باطلٌ»