آیه

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَى‏ قَوْمِهِ إِنِّى لَکُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ
أَن لَّا تَعْبُدُو اْ إِلَّا اللَّهَ إِنِّى أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ أَلِیمٍ

ترجمه

و همانا ما نوح را به سوى قومش فرستادیم، (او به مردم گفت:) من براى شما هشدار دهنده‏ى روشنى هستم.
(دعوت من این است) که جز خداوند را نپرستید، که همانا من از عذاب روزى دردناک بر شما مى‏ترسم.

نکته ها

حضرت نوح‏علیه السلام اوّلین پیامبر اولوالعزم است که علیه شرک و بت‏پرستى قیام کرد و چون نسل بشر پس از غرق شدن کفّار، همه از حضرت نوح و همراهان اوست، لذا او را پدر دوّم گفته‏اند و چون عمرش از همه‏ى پیامبران بیشتر بوده است، او را «شیخ‏الانبیا» خوانده‏اند.
شاید مراد از عذابى که حضرت نوح از نزول آن بر قومش مى‏ترسید، قهر الهى در همین دنیا باشد. چنانکه در چند آیه‏ى بعد مى‏خوانیم که کفّار به نوح مى‏گفتند: «فأتنا بما تعدنا ان کنت من الصادقین»

پیام ها

 1- حوزه‏ى تبلیغ پیامبران، در مرحله اوّل قوم خودشان است. «ارسلنا... الى قومه»
 2- هشدار انبیا، به نفع مردم است. «انّى لکم نذیر»
 3- انسان غافل، بیش از هر چیز به هشدار نیاز دارد. «انّى لکم نذیر»
 4- پیام و تبلیغ باید روشن و روشنگر باشد. «نذیرٌ مبین»
 5 - پیامبران هم هشدار مى‏دهند، هم مصالح مردم را بیان مى‏کنند.«نذیرٌ مبین»
 6- هدف و وظیفه‏ى انبیا، بیان مسئله‏ى توحید است. «الاّ تعبدوا الاّ اللّه»
 7- تاریخ شرک، به زمان حضرت نوح نیز بر مى‏گردد.«لاتعبدوا الاّ اللّه»
 8 - اصل پرستش و عبادت در هر انسانى وجود دارد، لکن پیامبران مسیر و جهت آن را معیّن مى‏کنند. «لاتعبدوا الاّ اللّه»
 9- انبیا، خیرخواه و دلسوز مردم بوده‏اند. «انّى اخاف علیکم»
 10- وظیفه‏ى مبلّغ و مربّى، بیان خطرات و عواقب سوء شرک به خداوند است. «اخاف علیکم عذاب یوم الیم»