قال رسول اللّه صلى الله علیه و آله:
إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فی أوَّلِ لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لاتُغلَقُ إلى آخِرِ لَیلَةٍ مِنهُ.
درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرین شب این ماه بسته نمى شود.
بحار الأنوار، ج ۹۶، ص ۳۴۴.
برخی از ماهها و ایام سال، نزد خداوند تبارک و
تعالی از ویژگی خاصی برخوردارند. از آنجا که ماه رمضان، ماه جاری شدن برکات
و خیرات الهی به سوی بندگان خویش است و از طرفی ماه توبه و بازگشتن و
قبولی آن در درگاه خداوند و ماه نزول قرآن کریم برای هدایت و راهنمایی بشر و
نیز ماه نزول سایر کتابهای آسمانی میباشد، بر تمام ماههای دیگر قمری
شرافت و فضیلت دارد و به همین جهت، خداوند تبارک و تعالی این ماه را مختص
به خودش میداند. قرآن کریم، ماه رمضان را، ماه روزهداری و تهذیب و
خودسازی میداند؛[1]
از طرف دیگر بر اساس برخی روایات اسلامی،
خداوند تبارک و تعالی، سرنوشت انسانها را در ماه رمضان و شب قدر که یکی از
شبهای آن است، رقم میزند و فرشتگان در آن شب که از هزار شب و ماه برتر
است، برای تقدیر و تعیین سرنوشت انسانها و آوردن خیر و برکات و تدبیر امور
به زمین میآیند.[2]
پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ در
خطبهای معروف به خطبه شعبانیه فرمود: «ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و
مغفرت به شما روی آورد. ماهی که نزد خدا از همة ماهها برتر و روزهایش بر
همه روزها و شبهایش بر تمام شبها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهی
است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفتهاید
و...»[3]
بنابراین، بر اساس روایات اسلامی و به خاطر فضائل و فوائد
منحصر به فردی که در ماه مبارک رمضان وجود دارد، از آن به ماه خدا تعبیر
شده است و خداوند در این ماه، برکات و خیرات فراوانی به بندگانش هدیه کرده
است.
منابع:
[1]. بقره/ 183.
[2]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1367، ج 1، ص 455، 460.
[3]. ر. ک: حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، چاپ دوم، 1414، ج 10، ص 313.
مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم
