عیب جوئی
 
 

1. قال الامام علی - علیه السلام - : تَتَبُّعُ العُیُوبِ مِن أَقبَحِ العُیُوبِ وَشَرُّ السَّیِّئَاتِ.


«غرر الحکم، ح 4581

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: عیب جویی، از زشت‏ترین عیبها و بدترین گناهان است.

 

 

2. قال الامام علی - علیه السلام - : لِیَکُن أَبغَضُ النَّاسِ إِلَیکَ، وَ أَبعَدُهُم مِنکَ، أَطلَبُهُم لِمَعَایِبِ النَّاسِ.


«غرر الحکم، ح 7378

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: باید منفورترین مردم نزد تو و دورترین آنها از تو کسی باشد، که بیش از همه عیب جوی مردم است.

 

 

3. قال الامام الصادق - علیه السلام - : إِذَا رَأَیتُمُ العَبدَ مُتَفَقِّداً لِذُنُوبٍ (النَّاسِ) نَاسِیاً لِذُنُوبِهِ، فَاعلَمُوا أَنَّهُ قَد مُکِرَ بِهِ.


«مستطرفات السرائر، 569

امام صادق - ‏علیه السلام - فرمود: هر گاه دیدید بنده گناهان مردم را می‏جوید و گناهان خودش را از یاد برده است، بدانید که گرفتار مکر خدا شده است.

 

 

4. قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - : طُوبَی لِمَن مَنَعَهُ عَیبُهُ عَن عُیُوبِ المُؤمِنِینَ مِن إِخوَانِهِ.


«بحار الانوار، ج 77، ص 126

پیامبر اکرم - صلی الله علیه وآله - فرمود: خوشا به حال آن کس که عیب خودش، او را از پرداختن به عیب های برادران مؤمنش باز دارد.

 

 

5. قال الامام علی - علیه السلام - : طُوبَی لِمَن شَغَلَهُ عَیبُهُ عَن عُیُوبِ النَّاسِ.


«نهج البلاغة، خطبة 176

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: خوشا به حال آن کس که عیب خودش، او را از پرداختن به عیب های مردم باز دارد.

 

 

6. قال الامام علی - علیه السلام - : أَفضَلُ النَّاسِ مَن شَغَلَتهُ مَعَایِبُهُ عَن عُیُوبِ النَّاسِ.


«غرر الحکم، ح 3090

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: بهترین مردم کسی است که عیب های خودش، او را از عیب های مردم باز دارد.

 

 

7. قال الامام الصادق - علیه السلام - : أَنفَعُ الأَشیَاءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النَّاسَ إِلی عَیبِ نَفسِهِ.


«الکافی، ج 8، ص 243

امام صادق - ‏علیه السلام - فرمود: سودمندترین چیزها برای آدمی، این است که در رسیدگی به عیب های خود بر مردم پیشی گیرد.

 

 

8. قال الامام علی - علیه السلام - : لِیَنهَکَ عَن ذِکرِ مَعَایِبِ النَّاسِ مَا تَعرِفُ مِن مَعَایِبِکَ.


«غرر الحکم، ح 7359

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: آگاهی تو از عیب های خودت، باید مانع از آن شود که از مردم عیب جویی کنی.

 

 

9. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن بَحَثَ عَن عُیُوبِ النَّاسِ فَلیَبدَأ بِنَفسِهِ.


«غرر الحکم، ح 8489

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: کسی که در جستجوی عیب های مردم است، باید از خودش شروع کند.

 

 

10. قال الامام علی - علیه السلام - : أَعقَلُ النَّاسِ مَن کَانَ بِعَیبِهِ بَصِیراً، و عَن عَیبِ غَیرِهِ ضَرِیراً.


«غرر الحکم، ح 3233

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: خردمندترین مردم، کسی است که به عیب های خود بینا و نسبت به عیوب دیگران کور باشد.

 

 

11. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن أَبصَرَ عَیبَ نَفسِهِ شَغَلَ عَن عَیبِ غَیرِهِ.


«تحف العقول، ص 88

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: کسی که عیب خود را ببیند، از پرداختن به عیب دیگران باز ایستد.

 

 

12. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن أَبصَرَ زَلَّتَهُ صَغُرَت عِندَهُ زَلَّةُ غَیرِهِ.


«غرر الحکم، ح 8754

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر که لغزش خود را ببیند، لغزش دیگران در نظرش کوچک آید.

 

 

13. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن نَظَرَ فی عَیبِ نَفسِهِ اِشتَغَلَ عَن عَیبِ غَیرِهِ.


«نهج البلاغة، حکمة 349

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر که عیب خود را ببیند، از پرداختن به عیب دیگران باز می ایستد.

 

 

14. قال الامام علی - علیه السلام - : لا تَتَّبِعَنَّ عُیُوبَ النَّاسِ، فَإِنَّ لَکَ مِن عُیُوبِکَ - إِن عَقَلتَ - مَا یَشغَلُکَ أَن تَعِیبَ أَحَداً.


«غرر الحکم، ح 10295

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: دنبال عیب های مردم نباش؛ زیرا عیب هایی که در خودت هست - اگر خردمند باشی - مانع از آن می‏شود که از کسی عیب جویی کنی.

 

 

15. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن أَبصَرَ عَیبَ نَفسِهِ لم یَعِب أَحَداً.


«غرر الحکم، ح 8379

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر که بینای عیب خود باشد، از هیچ کس عیب جویی نکند.

 

 

16. قال الامام علی - علیه السلام - : کََفَی بِالمَرءِ کَیِّساً أَن یَعرِفَ مَعَایِبَهُ، کَفَی بِالمَرءِ جَهلاً أَن یَجهَلَ عَیبَهُ.


«غرر الحکم، ح 7040

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: مرد را همین زیرکی بس، که عیب های خود را بشناسد؛ در نادانی مرد همین بس، که عیب های خویش را نشناسد.

 

 

17. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن تَتَبَّعَ عَورَاتَ النَّاسِ کَشَّفَ اللهُ عَورَتَهُ.


«غرر الحکم، ح 8796

امام علی‏ - علیه السلام - فرمود: هر که دنبال عیب های مردم بگردد، خداوند عیب‏ و زشتیهای ‏او را برملا سازد.

 

 

18. قال الامام علی - علیه السلام - : إِیَّاکَ أَن تَکُونَ عَلَی النَّاسِ طَاعِناً وَ لِنَفسِکَ مُدَاهِناً، فَتُعظََمُ عَلَیکَ الحَوبَةُ، وَتُحرَمُ المَثُوبَةَ.


«غرر الحکم، ح 2711

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: زنهار که از مردم خرده گیری و با نفس خودت مدارا کنی که در این صورت گناهت بزرگ شود و از پاداش محروم گردی.

 

 

19. قال الامام علی - علیه السلام - : لا تَعِب غَیرَکَ بِمَا تَأتِیهِ، و لا تُعاقِب غَیرَکَ بِذَنبٍ تُرَخِّصُ لِنَفسِکَ فِیهِ.


«غرر الحکم، ح 10384

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: از دیگری به خاطر کاری که خود نیز آن را انجام می‏دهی خرده مگیر و دیگری را برای گناهی که ارتکاب آن را به خودت اجازه می‏دهی، کیفر مده.

 

 

20. قال الامام علی - علیه السلام - : عَجِبتُ لِمَن یُنکِرُ عُیُوبَ النَّاسِ ! وَ نَفسُهُ أَکثَرُ شَئٍ مَعَاباً وَ لا یُبَصِّرُهَا.


«غرر الحکم، ح 6267

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: در شگفتم از کسی که عیب های مردم را بد می‏داند، در حالی که خودش از همه پر عیب‏تر است و آنها را نمی‏بیند.

 

 

21. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن نَظَرَ فی عُیُوبِ النَّاسِ فَأَنکَرَهَا ثُمَّ رَضِیَهَا لِنَفسِهِ، فَذَلِکَ الأَحمَقُ بِعَینِهِ !.


«نهج البلاغة، حکمة 349

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر کس عیب های مردم را ببیند و آنها را زشت شمارد و همان عیبها را برای خودش بپسندد، به عینه (و واقعاً) احمق است!

 

 

22. قال الامام علی - علیه السلام - : شَرُّ النَّاسِ مَن کَانَ مُتِتَبِّعاً لِعُیُوبِ النَّاسِ عمیاً لِمَعَایِبِهِ.


«غرر الحکم، ح 5739

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: بدترین مردم کسی است که دنبال عیب های مردم باشد و کورعیب های خود.

 

 

23. قال الامام الصادق - علیه السلام - : مَن اِستَصغَرَ زَلَّةَ نَفسِهِ اِستَعظَمَ زَلَّةَ غَیرِهِ.


«کشف الغمة، ج 2، ص 370

امام صادق - ‏علیه السلام - فرمود: کسی که لغزش خود را کوچک ‏شمارد، لغزش ‏دیگران را بزرگ بیند.

 

 

24. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن طَلَبَ عَیباً وَجَدَهُ.


«غرر الحکم، ح 7753

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر که عیبی را بجوید، آن را می‏یابد.

 

 

25. قال الامام علی - علیه السلام - : کَفَی بِالمَرءِ غَبَاوَةً أَن یَنظُرَ مِن عُیُوبِ النَّاسِ إلی مَا خَفِیَ عَلَیهِ مِن عُیُوبِهِ.


«غرر الحکم، ح 7062

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: در کودنی آدمی همین بس که عیب های مردم را ببیند و عیب های خودش بر او پوشیده باشد.

 

 

26. قال الامام علی - علیه السلام - : کَفَی بِالمَرءِ جَهلاً أَن یُنکِرَ عَلَی النَّاسِ مَا یَأتِی مِثلَهُ.


«غرر الحکم، ح 7073

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: در نادانی شخص همین بس که از مردم بر کاری خرده گیرد که خودش مانند آن را انجام می‏دهد.

 

 

27. قال الامام علی - علیه السلام - : کَفَی بِالمَرءِ جَهلاً أَن یَجهَلَ عُیُوبَ نَفسِهِ، وَ یَطعنَ عَلَی النَّاسِ بِمَا لا یَستَطِیعُ التَّحوُّلَ عَنهُ.


«غرر الحکم، ح 7071

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: در نادانی مرد همین بس، که عیب های خود را نداند و از مردم بر کاری خرده گیرد که خود نمی‏تواند از آن دست بردارد.

 

 

28. قال الامام علی - علیه السلام - : إِن سَمت هِمَّتکَ لاِصلاحِ النَّاسِ فَابدَأ بِنَفسِکَ، فَإِنَّ تَعَاطِیَکَ إِصلاحِ غَیرِکَ وَأنتَ فَاسِدٌ أَکبَرُ العَیبِ.


«غرر الحکم، ح 3749

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: اگر قصد اصلاح مردم را داری، از خودت آغاز کن؛ زیرا پرداختن تو به کار اصلاح دیگران، در حالی که خودت فاسد هستی، بزرگترین عیب است.

 

 

29. قال الامام علی - علیه السلام - : أَکبَرُ (أَکثَرُ) العَیبِ أَن تَعِیبَ مَا فِیکَ مِثلُهُ.


«نهج البلاغة، حکمة 353

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: بزرگترین (بیشترین) عیب این است که از چیزی خرده گیری که مانند آن در خودت وجود دارد.

 

 

30. قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - : مَن مَقَّتَ نَفسَهُ دُونَ مَقتِ النَّاسِ آمَنَهُ اللهُ مِن فَزَعِ یَومِ القِیَامَةِ.


«بحار الانوار، ج 75، ص 48

پیامبر اکرم - صلی الله علیه وآله - فرمود: هر کس به جای خشم گرفتن بر مردم بر نفس خویش خشم گیرد، خداوند او را از وحشت روز قیامت در امان دارد.

 

 

31. قال الامام علی - علیهالسلام - : جَهلُ المَرءِ بِعُیُوبِهِ مِن أَعظَمِ ذُنُوبِهِ.


«بحار الانوار، ج 74، ص 419

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: بی‏خبری انسان از عیب هایش، ازبزرگترین گناهان است.

 

 

32. قال الامام علی - علیه السلام - : اَلشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ العُیُوبِ.


«نهج البلاغة، حکمة 371

امام علی‏ - علیه السلام - فرمود: بدی و شرارت، مجمع همه عیب های زشت است.

 

 

33. قال الامام علی - علیه السلام - : اَلبُخلُ جَامِعٌ لِمَسَاوِئِ العُیُوبِ، وَهُوَ زِمَامٌ یُقَادُ بِهِ إِلی کُلِّ سُوءٍ.


«نهج البلاغة، حکمة 378

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: بُخل گردآورنده همه عیب های زشت است و مهار (و افساری) است که انسان را به سوی همه بدی ها می‏کشاند.

 

 

34. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن وَبَّخَ نَفسَهُ عَلَی العُیُوبِ اِرتَعَدَت عَن کَثیرِ الذُّنُوبِ.


«غرر الحکم، ح 8926

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر کس نفس خود را برای عیب هایی که دارد سرزنش کند، نفسش از بسیاری از گناهان به لرزه درآید.

 

 

35. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن حَاسَبَ نَفسَهُ وَقَفَ عَلَی عُیُوبِهِ وَ أَحَاطَ بِذُنُوبِهِ، وَ استَقَالَ الذُّنُوبَ، وَ أَصلَحَ العُیُوبَ.


«غرر الحکم، ح 8927

امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: هر که نفس خود را حسابرسی کند، به عیبها و گناهان خویش آگاه شود و گناهان را جبران و عیبها را برطرف سازد.

 

 

36. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن بَحَثَ عَن أَسرَارِ غَیرِهِ، أَظهَرَ اللهُ أَسرَارَهُ.


«غرر الحکم، ح 8799

امام علی‏ - علیه السلام - فرمود: هر که رازهای دیگرانرا جستجو کند، خداوند رازهای او را فاش سازد.