متاسفانه بعضی از مسؤلین فعلی از این کارهای رژیم غارت کر طاقوت سرمشق میگیرند ولی میخواهم مثالی از قیمت های سال ۵۷ قبل از پیروزی انقلاب با امروز بزنم جالب هست یک یخچال یازده فوت فیلور حدود دو هزارتومان بود مزد کارگر اگر کار بود ده تومان یعنی مزد دویست روز کار همین حالا حدود پنج میلیون مزد کارگر ۱۶۰هزارتومان معال مزد سی ویک روز همین یخچال سال هفتاد سی و پنج هزار تومان و حقوق من هفت هزار تومان یعنی حقوق پنج ماه حالا حداکثر دوماه کمترین حقوق سال هفتاد سیزده سال پس از پیروزی انقلاب از حدود پانصد و هفتاد نفر پرسنل شهرستان شاهرود کمتر از ده نفر خودرداشتند آنهم پیکان مدل ۵۴و۵۵یعنی پانزده شانزد سال کارکرده و آنهم کسانی بودند که باغ زیاد داشتند مثل حاج حسن حیدری حاج رسول عامریان ولی حالا بیش از نود درصد پرسنل خودرو زیر پنج سال کار کرده دارند کمتر پرسنلی بودند که خانه شخصی داشتند حالا کاملا برعکس شده وخیلی چیزهای دیگر که اصلا قیاس آن زمان و امروز مردم وکشور امکان پذیر نیست ولی توقع ما بیشتر از این هست ظلم ستم کارمندان جز ساواک در حد لالیگاه بود پاسبان ومخصوصا ژندارم ها در روستاهای ایران کارهایی میکردن که آدم از گفتن آن شرم داره باید در روستاها زندهگی یا خدمت کرده باشید بعد از ادغام تا عمق فاجعه را با گوشت وپوست خود درک کنید

 
 
 

مگه اون موقع چی داشتیم که اون موقع ارزانی بود، بزرگترهای گروه بگن، خودمان تو کار بودیم پدر و پدر بزرگانمان همه دستشان تو کار بود چیزی نداشتن همان اندازه هم اگر ارزانی بود کسی پول نداشت که خرید کنه، شب تا صبح نیدویدند دنبال یه لقمه نون حلال، زحمت زیاد بود انا پول را یه عده دیگر جمع میکردند باید این رو هم بگم که تعداد پولدارها هم به اندازه الآن نبود، دزد و دزدی زرنگی نبود ، اسما وبا باجی که شاه به ابرقدرتهای شرق و غرب میداد ، از او وکشورمان بعنوان ژاندارم منطقه نان برده میشد‌ نه به آن معنی که قدرت داشتیم، به این معنی که بیشترین مستشاران و قدرت نفوذ را حتی در میان کابینه داده بودند. بله البته مردم وجدانشان وانصافشان بیشتر بود. تقریبا همه چیز مملکت تو مملکت بود اما مردم صاحبش نبودند، اصلاحات ارضی ودیگر قوانینی که صرفا منافعش توجیب  شاه و نزدیکانش میرفت. ما که قدرت نظامی داشتیم اون قدرت نبود مستشاران بودند اون ترس عربهای ملخ خور بود که از نظامیهای آن دوران میترسیدند.نمایندهها را مردم انتخاب نمی کردند و هرگز نماینده خودشان را هم نمیدیدن و مدت خاصی هم برای نمایندگیشان بار نبود. بله واقعیت اینه که اقتداری که الآن داریم هیچوقت نداشتیم،معاونی که استخراج شد اصلا نمی دانستیم که داریم، خلاقیتهای که الآن از جوانان بروز داده میشه قبلا در نطفه خفه میشده و بهش مارک دیوانه میزدند. تحصیلات صرفا شامل عده کمی میشد بیش از نیمی از مردم شهری هم بیسواد بودند و.............بله الآن رهبری داریم که بخاطر مردم مملکتمون پلک هم نمیزنه، دائما نظاره گر اوضاع و اتفاقات داخل کشور وخارج از کشوره. نیروی مسلح قوی داریم که افتخارشون اینه که سرباز ولایتند وگوش بفرمان، بله الآن آدمهای بد هم داریم که بنسبت میزان و تعداد جمعیت با دوران شاه هم خیلی زیاد نیستن. بله کشورمان ایران قدرتمند که که عربهای منطقه بلکه باصطلاح ابر قدرتها هم از کشورمان حساب میبرن.  جونم ایران. تا کور بشه هر کی نمیتونه ببینه