پسری ۲۰ ساله هستم، از بچگی شاهد دعواهای پدر و مادرم بودم و این باعث شد گوشه گیر و تنها باشم و بعد از سن بلوغ با خودم عهد کردم که ازدواج نکنم. با خودم کاری کردم که از جنس مخالف متنفر بشم. و بالعکس خودم را به سوی همجنسگرایی سوق دادم، و بعد از چند سال دیگر کاملا باور کردم که من همجنسگرا هستم. وقتی پسرهای خوشگل و هم جنس خودم رو میبینم تپش قلبم تند تر میشه عرق میکنم و بارها عاشق همجنس خودم شدم بدون اینکه به کسی چیزی بگیوم. حال بعد از چند سال توبه کردم و نماز میخوانم ولی باز مثل قبلا همان حس همجنسگرایی را دارم. شما را بخدا کمکم کنید خیلی دارم اذیت میشم.
با سلام و عرض تحیت
در رابطه با سوال مطرح شده توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنم:
۱_ هموسکشوالیتی یا همجنس گرایی که در زمره انحرافات جنسی است به این معنا است که فردی دچار گرایش عاطفی، روانی و بویژه جنسی به جنس موافق خود باشد در حالی که فاقد چنین تمایلی به جنس مخالف است. بنابراین به صرف علاقه به جنس موافق در حالی که به جنس مخالف نیز گرایش وجود داشته باشد همجنس گرایی گفته نمی شود.
۲_ همجنس گرایی ممکن است ژنتیک و یا اکتسابی ( متاثر از محیط و تربیت) باشد. که درمان و برطرف کردن نوع دوم یعنی اکتسابی ساده تر است.
۳_ همجنس گرایی اگر تمایلی غیر ارادی باشد و منجر به رفتار و ارتباط نامشروع نگردد، از لحاظ شرعی فاقد اشکال است
۴_ اگر فردی همجنس گرا باشد نیازمند است تحت مراقبت درمانی یک سکس تراپیست متعهد قرار بگیرد، در عین حال تا فراهم شدن زمینه مراجعه، لازم است:
- از تخیل و خیال پردازی در ارتباط با افراد همجنس خودداری شود و ذهن به سایر امور منصرف شود.
- مدیریت حضور و تماس چشمی با افراد همجنس و حذف ارتباطهای تحریک آمیز
- خودداری از یاس و نامیدی و پرهیز از تلقین منفی از قبیل ناتوان یا ضعیف دانستن خود در برطرف کردن این خصیصه
- تکرار تصویر ذهنی و تخیل نقشهایی از قبیل پدر بودن، همسر موفق بودن و نیز بال و پر دادن به این نقش تا جایی که از داشتن چنین نقشهایی لذت ببرد
-اجتناب از حضور در موقعیت ها و مکانهایی که تمایل به همجنس گرایی را تحریک یا تشدید می کند
-افزایش سطح برنامه های متنوع ورزشی، هنری، مهارتی و...
- تقویت ارتباط با خدای متعال با انجام واجبات و ترک محرمات و استعانت و یاری جستن از حضرتش
