سوره 11.‏ هود آیه 15

آیه

مَن کَانَ یُرِیدُ الْحَیَوةَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمَلَهُمْ فِیهَا وَ هُمْ فِیهَا لَا یُبْخَسُونَ

ترجمه

کسانى که زندگانى دنیا و زیبایى‏هاى آن را بخواهند، ما در همین دنیا (نتیجه‏ى) اعمالشان را بطور کامل مى‏دهیم، و در آن هیچ کم و کاستى نخواهد بود.

نکته ها

سؤال: این آیه مى‏فرماید: ما به دنیاطلبان بدون کم و کاست و به طور کامل نتیجه‏ى اعمالشان را در دنیا خواهیم داد، امّا در موارد دیگرى مى‏فرماید: «من کان یرید العاجلة عجّلنا له فیها ما نشاء لمن نرید»(27) به هر کس و به هر مقدار که بخواهیم عطا مى‏کنیم. جمع میان این آیات چگونه است؟
پاسخ: دراین آیه مى‏فرماید: نتیجه‏ى کارشان را مى‏دهیم، «اعمالهم» ولى در آن آیه مسئله‏ى کار مطرح نیست، بلکه آرزو مطرح است که خداوند مى‏فرماید: بعضى به گوشه‏اى از آرزوهاى خود مى‏رسند.
کسانى که ایمان به معاد ندارند و یا براى خداوند کار نمى‏کنند، طلبى از پروردگار ندارند و در برابر خدمات و اختراعات و اکتشافات خود در همین دنیا به نام و نانى مى‏رسند. کسى مى‏تواند به پاداش اخروى انتظار داشته باشد که به آن ایمان داشته باشد و الاّ کسى که نه خدا را قبول دارد و نه معاد را، چه توقّعى از خداوند دارد؟
انسان اگر به جاى آخرت، دنیا، به جاى باقى، فانى و به جاى نامحدود، هدف محدود را دنبال کند، نتیجه‏ى عملش نیز محدود به همین دنیاى فانى خواهد بود.
27) اسراء، 18.

پیام ها

 1- انگیزه و هدف مهمّ است، نه فقط خود عمل. «من کان یرید الحیاة الدنیا»
 2- انسان اختیار دارد و مى‏تواند آن گونه که مى‏خواهد اراده کند. «من کان یرید»
 3- خداوند عادل است، حتّى کسانى که براى او کار نکنند، پاداش آنها را بدون کم و کاست در دنیا مى‏دهد. «نوفّ الیهم ... لایبخسون»
 4- دلیل نپذیرفتن حقّ، دنیاطلبى است. «فان لم یستجیبوا... من کان یرید الحیاةالدنیا»