از
ثوبان غلام پیامبر(ص) نقل شده که گفت: ما جمعی در خدمت پیامبر بجایی می
رفتیم. عبورمان به گورستانی افتاد. حضرت اندکی در میان قبرها بایستاد و سپس
به راه افتاد.من عرض کردم توقف شما در قبرستان به چه خاطر بود؟ حضرت سخت
گریه کرد و ما نیز محزون و گریه کردیم،
سپس
فرمود: ای ثوبان اینان در قبرهایشان معذّبند آنچنان که من ناله آنها را
شنیدم و دلم به حالشان به رحم آمد و از خدا خواستم عذابشان را تخفیف دهد و
خداوند اجابت فرمود. اگر اینها در ماه رجب روزه گرفته بودند، در قبرهایشان
عذاب نمی شدند.
عرض
کردم: یا رسول اللّه روزه و عبادت در ماه رجب از عذاب قبر ایمنی می دهد؟
فرمود: آری سوگند به آنکه مرا به حق فرستاد هر مرد و زن مسلمانی که یک روز
از رجب را روزه بدارد و یک شب آن را به عبادت برخیزد و جز رضای خدا نظری
نداشته باشد عبادت هزار سال در نامه عملش ثبت گردد که روزهایش را روزه و
شبهایش را به عبادت گذرانده باشد و...
منبع:بحارالانوار، ج 49، ص