دوست عزیز؛ خوشحالم که قبل از انجام همچین عملی به فکر فرو رفتید و دارید در موردش می پرسید. خب طبیعتا هر فردی با حداقل شناختی که از عرف و فرهنگ ایران داره خیلی صریح و قاطعانه می دونه که پاسخ به سوال شما خیر هستش. چرا که این کار نه بلحاظ فرهنگی، نه بلحاظ علمی و نه به لحاظ تجربی پذیرفته نیست.
در حال حاضر شما و اون فردی که به عنوان دوست پسرتون شما ازش یاد میکنید، هیچگونه تعهدی به همدیگر ندارید و این حکم می کنه که هیچگونه ارتباطی خارج از این تعهد هم نداشته باشید. شاید اگه به تجربه هم بخوایم روی بیاریم و ازش استفاده کنیم، باید گفت چه بسا روابط خیلی صمیمی در انتها به جدایی رسیدن و این گونه تصمیمات بجز پشیمانی چیزی بجا نمی ماند. من قویاٌ توصیه می کنم که ممانعت بکنید از پیشنهاد دوست پسرتون و به هیچ عنوان تن به انجام همچین کاری ندید. بنده و تمامی دیگر روانشناسانی که در حوزه خانواده و روابط مشاوره میدیم حتی روابطی که با عدم آگاهی خانواده همراه هست را نیز قدغن اعلام می کنیم.
این رو هم باید یادآور بشم که این جور روابط علاوه بر بار منفی که از نظر روحی به انسان تحمیل می کنه (چرا که شما در ناخودآگاهتون میدونید که دارید کار اشتباهی انجام میدی)، احتمال بوجود آمدن مشکلات پزشکی نیز در آینده رو هم داره اگه با دانش کافی این کار انجام نشه.
