سؤال:
بنده از کودکی علاقه به مالیدن بدن خود به زمین داشتم و نمی دانستم اسم آن خودارضایی است
تا این که کمی که بزرگتر شدم با جستجو در اینترنت فهمیدم که اسم این کار خودارضایی است ولی نمی‌دانستم حرام است. به همین دلیل مقدار این کار را بیشتر کردم. تا این که وقتی به سن 14 - 15 سالگی رسیدم فهمیدم این کار حرام است و آن را رها کردم.
البته هنوز عوارض آن مانند تحریک زیاد هنگام دیدن صحنه ای در فیلم، یا خواندن و نوشتن همین متن نیز کمی تحریک می‌شوم. آیا اکنون گناهی بر گردن من است؟ چگونه عوارض آن را از بین ببرم؟
پاسخ:
استمنا و یا به عبارتی خود ارضایی، از نظر شرعی واخلاقی، حرام و گناه محسوب می شود. این عادت ناپسند به لحاظ اخلاقی، بعد معنوی انسان را به سختی می آزارد، روح او را تاریک می نماید، آزادی معنوی انسان را سلب می کند و در مسیر خود سازی و کمال، آدمی را با چالش جدی مواجه می کند.
شما اذعان داشتید که علم به حرمت خودارضایی نداشتید و برای همین این کار را ادامه داده یا افزایش داده اید. البته تعیین اینکه شما جاهل از نوع مقصر یا قاصر بوده اید کاری دشوار است ولی در هر صورت اگر توبه واقعی کرده باشید خداوند گناهان گذشته شما را نیز می بخشد چرا که فردی که از گناه توبه می کند و به سوی خدا باز می گردد مانند فردی است که اصلا گناهی انجام نداده است و شاید بتوان گفت بزرگترین امید و مژده ای که خداوند به بنده اش داده است همین راه برگشت می باشد.
در مورد عوارض و آسیب‌های خودارضایی باید خدمتتان عرض کنیم که اولا: این آسیب‌ها معمولاً مربوط به کسانی است که مدت زمان زیادی گرفتار این انحراف جنسی‌بوده‌اند و یا شدت ابتلایشان بالا بوده است. حال اگر کسی تصمیم قطعی بر ترک آن گرفته باشد به هیچ عنوان نباید نگران عوارض آن باشد. چرا که اگر برخی از این عوارض ایجاد شده باشند معمولاً بعد از ترک و به مرور زمان از بین خواهند رفت. بدن انسان مخصوصاً جوان توانایی جبران این عوارض را دارد و دوباره خودش را بازسازی می‌کند و به تدریج به وضعیت عادی برمی‌گردد ؛ البته به شرطی که در تصمیمتان بر ترک جدی باشید و خدای ناکرده دوباره گرفتار خودارضایی نشوید.
ثانیا : زمان جبران عوارض از یک شخص با شخص دیگر و همچنین بر اساس شدت گرفتاری متفاوت است. هر چه بدن قوی تر باشد و شدت گرفتاری قبلی نیز کمتر باشد، زمان جبران عوارض کاهش پیدا می کند. همچنین خوردن مواد قندی مثل خرما، کشمش و عسل انجام ورزش روزانه، تفریح و گردش های سالم در بازگشت سلامتی شما بسیار مؤثر است. بدن انسان توانایی جبران عوارض را دارد ولی باید توجه داشته باشید که عوارضی که (مثل لاغری و ...) در طول زمان ایجاد شده به تدریج جبران خواهد شد و البته نباید توقع داشته باشید که فورا جبران شود.
بنابراین آنچه که لازم است تذکر دهیم این است که بیش از حد خود را نگران نسبت به آنچه قبلا اتفاق افتاده نسازید و استرس به خود راه ندهید که خود نگرانی و استرس وسیله ای برای افزایش مشکلات شما خواهد بود و بهبود عوارض را به تاخیر خواهد انداخت.
ضمنا توصیه می کنیم منابع زیر را نیز مطالعه نمایید:
*صدری، نوروز، فتنه نفس: غریزه جنسی و خطر خودارضایی، قم: سبط النبی، 1390.
*بخشانی، نورمحمد، مشاوره جنسی و نه گفتن در مواقع حساس به منظور پیشگیری از ایدز در جوانان، ترجمه: بهروز بیرشک، تهران: انستیتو روانپزشکی تهران، 1382.
*حسین‌خانی نائینی، هادی،7 روش مهار غریزه جنسی، یزد: شهد علم، 1393.
بنده از کودکی علاقه به مالیدن بدن خود به زمین داشتم و نمی دانستم اسم آن خودارضایی است
تا این که کمی که بزرگتر شدم با جستجو در اینترنت فهمیدم که اسم این کار خودارضایی است ولی نمی‌دانستم حرام است. به همین دلیل مقدار این کار را بیشتر کردم. تا این که وقتی به سن 14 - 15 سالگی رسیدم فهمیدم این کار حرام است و آن را رها کردم.
البته هنوز عوارض آن مانند تحریک زیاد هنگام دیدن صحنه ای در فیلم، یا خواندن و نوشتن همین متن نیز کمی تحریک می‌شوم. آیا اکنون گناهی بر گردن من است؟ چگونه عوارض آن را از بین ببرم؟
پاسخ:
استمنا و یا به عبارتی خود ارضایی، از نظر شرعی واخلاقی، حرام و گناه محسوب می شود. این عادت ناپسند به لحاظ اخلاقی، بعد معنوی انسان را به سختی می آزارد، روح او را تاریک می نماید، آزادی معنوی انسان را سلب می کند و در مسیر خود سازی و کمال، آدمی را با چالش جدی مواجه می کند.
شما اذعان داشتید که علم به حرمت خودارضایی نداشتید و برای همین این کار را ادامه داده یا افزایش داده اید. البته تعیین اینکه شما جاهل از نوع مقصر یا قاصر بوده اید کاری دشوار است ولی در هر صورت اگر توبه واقعی کرده باشید خداوند گناهان گذشته شما را نیز می بخشد چرا که فردی که از گناه توبه می کند و به سوی خدا باز می گردد مانند فردی است که اصلا گناهی انجام نداده است و شاید بتوان گفت بزرگترین امید و مژده ای که خداوند به بنده اش داده است همین راه برگشت می باشد.
در مورد عوارض و آسیب‌های خودارضایی باید خدمتتان عرض کنیم که اولا: این آسیب‌ها معمولاً مربوط به کسانی است که مدت زمان زیادی گرفتار این انحراف جنسی‌بوده‌اند و یا شدت ابتلایشان بالا بوده است. حال اگر کسی تصمیم قطعی بر ترک آن گرفته باشد به هیچ عنوان نباید نگران عوارض آن باشد. چرا که اگر برخی از این عوارض ایجاد شده باشند معمولاً بعد از ترک و به مرور زمان از بین خواهند رفت. بدن انسان مخصوصاً جوان توانایی جبران این عوارض را دارد و دوباره خودش را بازسازی می‌کند و به تدریج به وضعیت عادی برمی‌گردد ؛ البته به شرطی که در تصمیمتان بر ترک جدی باشید و خدای ناکرده دوباره گرفتار خودارضایی نشوید.
ثانیا : زمان جبران عوارض از یک شخص با شخص دیگر و همچنین بر اساس شدت گرفتاری متفاوت است. هر چه بدن قوی تر باشد و شدت گرفتاری قبلی نیز کمتر باشد، زمان جبران عوارض کاهش پیدا می کند. همچنین خوردن مواد قندی مثل خرما، کشمش و عسل انجام ورزش روزانه، تفریح و گردش های سالم در بازگشت سلامتی شما بسیار مؤثر است. بدن انسان توانایی جبران عوارض را دارد ولی باید توجه داشته باشید که عوارضی که (مثل لاغری و ...) در طول زمان ایجاد شده به تدریج جبران خواهد شد و البته نباید توقع داشته باشید که فورا جبران شود.
بنابراین آنچه که لازم است تذکر دهیم این است که بیش از حد خود را نگران نسبت به آنچه قبلا اتفاق افتاده نسازید و استرس به خود راه ندهید که خود نگرانی و استرس وسیله ای برای افزایش مشکلات شما خواهد بود و بهبود عوارض را به تاخیر خواهد انداخت.
ضمنا توصیه می کنیم منابع زیر را نیز مطالعه نمایید:
*صدری، نوروز، فتنه نفس: غریزه جنسی و خطر خودارضایی، قم: سبط النبی، 1390.
*بخشانی، نورمحمد، مشاوره جنسی و نه گفتن در مواقع حساس به منظور پیشگیری از ایدز در جوانان، ترجمه: بهروز بیرشک، تهران: انستیتو روانپزشکی تهران، 1382.
*حسین‌خانی نائینی، هادی،7 روش مهار غریزه جنسی، یزد: شهد علم، 1393.
