چرا در جامعه ما ظلم و فساد زیاد است؟ مگر حکومت ما مدعی پیروی از حضرات معصومین نیست؟ پس این همه ظلم به مردم چه توجیهی دارد؟
مدیرانی که مشغول ظلم به مردم هستند، به ثمر نرسیدن تظلم مردم، دزدی و
اختلاس‌ها تماما برای حکومتی است که مدعی پیروی از اهلبیت نباشد نه حکومت
ما…
اساساً گزاره ظلم زیاد و ظلم کم یا فساد زیاد و فساد کم! به لحاظ فلسفی گزاره‌های صحیحی نیستند.
این مقولات در ساختار حکومت به گونه‌ای هستند که اصطلاحا کم آنها نیز زیاد
است اما در عین حال باید دانست مقولات مرتبط به نفس انسان‌ها مثل فساد،
دروغ، ظلم و… هرگز قابل اندازه‌گیری نیستند که بتوان در رابطه با آنها با
طعنه «زیاد» سخن گفت.
درباره بروز موردی این مقولات در نظام
جمهوری اسلامی ایران نیز باید دانست که ظلم و فساد به دلیل مرتبط بودن با
نفس انسان‌ها در هر حکومتی و حتی در حکومت امام معصوم نیز ممکن‌الوقوع است.
کما اینکه مثلا مقوله فساد در حکومت امیرالمؤمنین(ع) هم رخ داد است. و مقام
معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم، به این مقوله اشاره داشتند؛
«…وسوسه‌ی مال و مقام و ریاست، حتّی در عَلَوی‌ترین حکومت تاریخ یعنی حکومت خود حضرت امیرالمؤمنین (ع) کسانی را لغزاند، پس خطر بُروز این تهدید در جمهوری اسلامی هم که روزی مدیران و مسئولانش مسابقه‌ی زهد انقلابی و ساده‌زیستی میدادند، هرگز بعید نبوده و نیست؛ و این ایجاب میکند که دستگاهی کارآمد با نگاهی تیزبین و رفتاری قاطع در قوای سه‌گانه حضور دائم داشته باشد و به‌معنای واقعی با فساد مبارزه کند، بویژه در درون دستگاه‌های حکومتی…»
اما نکته اینجاست که بنای رأس حکومت و رویه جاری آن در دوران امیرالمؤمنین(ع) بر اصلاح امور، مبارزه با فساد، بسط عدل به جای ظلم و توجه به مردم بوده است.
به دیگر سخن اینکه؛ فاجعه این نیست که یک ظلم یا فساد صورت پذیرد و در ادامه شاهد برخورد با آن باشیم بلکه فاجعه آنجاست که رأس یک حکومت موافق ظلم و فساد باشد و رویه‌های جاری نیز مولد ظلم و فساد باشند.
در این زمینه می‌توان به کشور فرانسه
اشاره کرد که قانون جدید رئیس‌جمهور این کشور مبنی بر افزودن بر مالیات
فقرا و کاستن از مالیات ثروتمندان! سبب ایجاد تظاهرات دنباله‌دار
«جلیقه‌زردها» شده است.
و یا باید به سیاست خارجی آمریکا اشاره کرد که چطور بصورت خودکار، زمینه
قتل عام میلیون‌ها انسان را در کشورهای مختلف جهان فراهم آورده است.
در زمینه عزم نظام جمهوری اسلامی ایران بر مبارزه با ظلم و فساد همچنین لازم به توضیح است که بر اساس آنچه که همه می‌دانیم؛ هیچ ظلم و فساد اثبات شده‌ای در ایران اسلامی نیست که مورد برخورد یا پیگیری قضایی قرار نگرفته باشد و یا نظام اسلامی نسبت به آن بی‌تفاوت باشد.
مردم ایران امروز به رأی‌العین، اجساد مفسدین اقتصادی را بر بالای دار دیده‌اند، دستبند را بر دستان یک مقام بلندپایه سیاسی که جرم شخصی داشته است، می‌بینند، برخی مقامات دولتی مرتکب اشتباه را پشت میله‌های زندان دیده‌اند و مشاهده می‌کنند که در ایران اسلامی بر خلاف کشورهای دیگری مثل ژاپن، ایتالیا، کلمبیا و غیره هیچ بازار داغی برای باندهای فساد، مافیا، یاکوزا وجود ندارد و «حکم قضایی و برخورد امنیتی با فساد و ظلم در ایران»؛ یک حکم بُرّا و تعیین‌کننده برای هنجارشکنان محسوب می‌شود.
این مقولات نشان می‌دهد که نظام جمهوری اسلامی در بحث مبارزه با ظلم و فساد و بنیان‌گذاری برای جلوگیری از وقوع این مقولات، عزم جدی دارد و جزو پیشروترین کشورها محسوب می‌شود، اگر چه در برخی موارد پیگیری ها، اقدامات بازدارنده یا برخوردهای قضایی ممکن است با کندی مواجه باشد که یا بدلیل حساسیت موضوع و دستور اسلام به بررسی دقیق موارد و اتهامات است یا بدلیل نارسایی و نقص برخی قوانین است که امید است در آینده نزدیک اصلاح شوند همانطور که اصلاح برخی قوانین در دستور کار قوه مقننه وجود دارد.
–
–
