در فضای مجازی با دختری آشنا شدم. :: جاویدالاثرشهیدفرهاد(محمدرضا) معصومیان

پسری 27 ساله هستم. مدتی است در فضای مجازی با دختری آشنا شدم.پس از مدتی شروع به صحبت در تلگرام کردیم. آنجا عکس های همدیگر را دیدیم. رابطه ما با تلفن ادامه یافت. وقتی مادرم متوجه شد که زیاد با تلفن صحبت می کنم. از آن پس، ارتباط تلفنی ما کمتر شد؛ ولی همچنان با تلگرام در ارتباط بودیم. من به تدریج به این دختر علاقه مند شده بودم.کم کم به جایی رسیدم که دلم برای این دختر تنگ می شد و وقتی دیر جوابم را می داد، از او دلگیر می شدم. قهر و آشتی های زیادی بین ما اتفاق افتاد. تا اینکه دو هفته پیش گفت:«من مایل به ادامه این ارتباط نیستم». از آن روز مریض شده ام؛ غذا نمی خورم؛ بغض می کنم و اشک می ریزم. هر روز وارد آن سایت می شوم و اگر ببینم این دختر با پسری حرف زده، خیلی ناراحت می شوم. لطفا مرا راهنمایی کنید که چه کار کنم.

پاسخ:
شما پس از مدت ها تنهایی و مجردبودن با دختری برون گرا در فضای مجازی آشنا شدید. ابتدا چندان به او توجهی نداشتید. چون با تصویر معشوق ایده آلی که در ذهن داشتید، چندان مطابقت نداشت. رابطه شما ابتدا به صورت تلفنی بود؛ یعنی صدایش را می شنیدید. بر اساس یافته های دانشمندانِ علوم رفتاری، حدود 16 تا 26 درصد از ارتباطاتِ ما به صورت کلامی و حدود 60 تا 76 درصدِ آن به صورتِ غیرکلامی، یعنی با استفاده از حالت های سر و دست و چشم و کُلّاً بدن، انجام می شود. وقتی شما با تلفن حرف می زدید، می توانستید به حداقلّ 16 درصد از ارتباط دست یابید. این مقدار کافی نیست؛ اما حدّاقلّی از اطلاعات را در دسترس شما قرار می داد و شما به همین اندازه می توانستید تصویری از مخاطبِ خود در ذهن تان بسازید. ولی وقتی ارتباط شما به صورت تلگرامی شد، از همین 16 درصد حداقلّ اطلاعات نیز محروم شُدید و مطالبی که در صفحه تلگرام می خواندید، تنها منبعِ اطلاعاتیِ شما برای ساختِ تصویری ذهنی از این دختر بود.

در دنیای واقعی، ما از حواسّ پنج گانه برای دریافت اطلاعات بهره می بریم. اما در دنیای مجازی فقط از بینایی برای به دست آوردن اطلاعات استفاده می کنیم. ادراکِ ما از راه بینایی نیز در فضای مجازی با محدودیت روبروست؛ زیرا نمی توانیم حرکات و رفتارهای طرف مقابل را ببینیم؛ بلکه فقط کلماتِ تایپ شده را می خوانیم و تصویر پروفایلی را می بینیم که شخص برای خود انتخاب کرده است.

اینجاست که ذهنِ خلّاقِ انسان به صورتِ گسترده تری وارد می شود و تصویری از مخاطب ایجاد می کند؛ تصویری که تعداد زیادی از ملاک های یک معشوقِ ایده آل را دارد. این تصویر، ترکیبی از ایده آل های ذهن و اطلاعاتی است که در مغز حکّ شده است. تماشای سریال تلویزیونی نیز به تشکیل این تصویرِ زیبای ذهنی کمک کرد و آن را با جزئیاتِ بیشتری در ذهن تان بازسازی نمود. هر فردی در برخورد با این تصویرِ ذهنیِ زیبا، عاشق می شود. یعنی در رابطه مجازی، افراد عاشقِ تصویرِ ذهنیِ خود می شوند و در حقیقتْ یک تصویرِ خیالی از معشوق در ذهن می سازند و به تحسینِ او می پردازند. اگر این افراد در دنیای واقعی مدتی با مخاطب رفت و آمد نمایند، متوجه می شوند تصویرِ ذهنی که از مخاطب در ذهن شان ساخته و پرداخته اند، چقدر با واقعیت تفاوت دارد. گاه این تفاوت آن قدر زیاد است که فرد از رابطه سرخورده می شود. اگر رابطه مجازی به سرعت به ازدواج ختم شود، از آن جایی که انتخاب آگاهانه نبوده است، احتمالِ شکست ازدواجْ زیاد می باشد. من به یک نمونه از پیش بینی کننده هایِ ایجاد تنش و کشمکش در رابطه شما و این خانم اشاره می کنم:

خود شما می گویید:«هر روز وارد آن سایت می شوم و اگر ببینم این دختر با پسری حرف زده، خیلی ناراحت می شوم». یعنی شما می ترسید این دخترخانم با فردی دیگر در فضای مجازی رابطه احساسی برقرار کند. شما نمی خواهید او وارد رابطه با مردی دیگر شود. فرض کنیم شما با این خانم ازدواج کردید؛ آیا فکر نمی کنید که پس از ازدواج نیز همیشه نگران خواهید بود که نکند همسرم با مردِ دیگری در فضای مجازی یا فضای واقعی آشنا شود و با او رابطه احساسی برقرار کند و به عشقش و من پشت پا بزند؟؟ رابطه همسران پس از ازدواج، خیلی حسّاس تر از رابطه قبل از ازدواج است و خدای نکرده در صورت اقدامِ هر زنِ متأهل به چنین کاری چقدر در روابطش تأثیرگذار خواهد بود؟ ضمن اینکه سوءظنّ و بدگمانی به همسر و ایجاد محدودیت در روابطِ او، باعث ایجاد اختلاف و نزاع های زیادی می گردد و یکی از دلایلِ طلاق در ایران محسوب می شود.

از سوی دیگر، عشق های مجازی در چارچوب دو نفره یِ پسر و دختر شکل می گیرد. وقتی قرار می شود این عشق در دنیای واقعیْ تجسّم یابد، باید خانواده ها از آن مطّلع شوند. خانواده ها نیز وقتی از آن باخبر می شوند، با آن مخالفت می کنند و تنش هایی بین دختر یا پسر و خانواده اش بُروز می کند. زیرا پدر و مادرها با تجربه ای که دارند، می دانند ازدواجْ مسأله ای حسّاس است که نمی توان بر پایه اطلاعاتِ ناقصِ ردّ و بدل شده در فضای مجازی آن را شکل داد و پیش بینی می کنند که این ازدواج سرانجامی جز شکست و طلاق نخواهد داشت.

تجربه روانشناسان نشان داده اگر رابطه در فضای مجازی قطع شود و هر یک از دختر و پسر به زندگیِ خود ادامه دهند، به مرورِ زمان، رابطه عاطفی کم رنگ تر می شود و دو طرف می توانند چشم شان را به روی واقعیّت ها باز کنند. اگر شما رابطه خود را با این خانم صد در صد قطع کنید؛ از او به هیچ وجه خبر نگیرید، به زندگی و تلاشِ خود برای موفقیت ادامه دهید، می توانید پس از مدتی و به تدریج احساسات خود را مدیریت نمایید و به دیدگاهِ واقع بینانه تری از این رابطه دست یابید.

در صورتی که اصرار زیادی به ازدواج با این دختر دارید و تصور می کنید که نمی توانید هیچ گاه از این رابطه و ازدواج دست بکشید، پیشنهاد می کنم ماجرا را دقیقا با خانواده خود در میان بگذارید و به همراه خانواده تان به خواستگاریِ این دختر بروید و پس از چند جلسه گفتگویِ رودررو با این خانم و خانواده اش، حتما برای تشخیصِ تناسب میان خودتان و این دختر از یک روانشناس و مشاور باتجربه و خبره کمک بگیرید.