کارهای مرتاضان که در اثر یک سلسله تمرینات مخصوص در ریاضتهای دشوار به دست می آید با معجزه تفاوت دارد.
زیرا معجزه احتیاج به تمرین و ریاضت ندارد بلکه استمرار از نیروی غیبی است که به امر حق و اذن پروردگار عالم در اختیار انبیاء و اولیاء الهی قرار می گیرد.
از این گذشته توانایی های مرتاضان محدود است و قدرت بر انجام هر کاری را ندارند و آنچه آنها انجام می دهند برای هر کسی که این سیر را طی کند و اهل ریاضت شود میسر و ممکن است به خلاف معجزه که با عنایت و عطای حق ممکن است. و فرق آخر اینکه ریاضت را جزء علوم دانسته اند که برای مبادی و انجام آن نیازی به ایمان و امور اعتقادی ندارد به خلاف معجزه.
