چرا درروایت امده که مومن زنا وسرقت میکند ولی دروغ نمیگوید در حالی که کسی که زنا میکند مسلم است که از گفتن دروغ هم عبایی ندارد.


در آموزه های دینی دروغ، مادر و ریشه گناهان بزرگ شمرده شده است؛ زیرا اگر کسی راه دروغگویی یا فریبکاری را در پیش گیرد، از هیچ گناهی پروا نمی کند و اگر از این یک باز ایستد، امکان باز ایستادن از گناهان دیگر را دارد؛ به همین خاطر، معصومان(ع) بارها بر این نکته تأکید کرده اند که ریشه همه گناهان، همین دروغ است. رسول خدا(ص) می فرماید: «دروغ، ریشه های شر را آبیاری می کند، همان گونه که آب، ریشه های درختان را سیراب می نماید».امام باقر(ع) نیز بر آن است که: «خداوند ـ عزوجل ـ برای بدی ها قفل هایی قرار داد و شراب را کلید آن قفل ها ساخت، و دروغ از شراب، بدتر است». و امام حسن عسکری(ع) می فرماید: «پلیدی ها در خانه ای گذاشته شد و دروغ به عنوان کلید آن معیّن گشت».
در نتیجه می توان ادعا کرد که: در نظام اخلاق اسلامی، دروغ از همه گناهان بدتر است. لذا شخص مؤمن، ممکن است هر گناهی مرتکب شود و هر رذیلتی در او ریشه دار شود، اما دروغ از او سر نمی زند. از این رو رسول خدا(ص) می فرماید: «هر خصلتی در مؤمن ریشه دار می شود، جز دروغ» و چون از ایشان پرسیدند: آیا مؤمن زنا می کند؟ فرمود: «ممکن است گاه چنین باشد». باز سؤال کردند که: آیا مؤمن دست به سرقت می زند؟ فرمود: «ممکن است گاه چنین باشد». باز پرسیدند که: آیا مؤمن دروغ می گوید؟ فرمود: «نه، کسانی دروغ پردازی می کنند که به خدا ایمان ندارند».
با توجه به روایات فوق می توان نتیجه گرفت که دروغ منشا بیشتر گناهان می باشد و اگر این صفت رذیله ترک شود اکثر گناهان ترک خواهد شد. شخصى به حضور پیامبر( ص) رسید، عرض کرد نماز مى خوانم و عمل منافى عفت انجام مى دهم، دروغ هم مى گویم! کدام را اول ترک گویم؟! پیامبر( ص) فرمود: دروغ، او در محضر پیامبر( ص) تعهد کرد که هرگز دروغ نگوید: هنگامى که خارج شد، وسوسه هاى شیطانى براى عمل منافى عفت در دل او پیدا شد، اما بلافاصله در این فکر فرو رفت، که اگر فردا پیامبر( ص) از او در این باره سؤال کند چه بگوید، بگوید چنین عملى را مرتکب نشده است، اینکه دروغ است و اگر راست بگوید حد بر او جارى مى شود، و همین گونه در رابطه با سایر کارهاى خلاف این طرز فکر و سپس خود دارى و اجتناب براى او پیدا شد و به این ترتیب ترک دروغ سرچشمه ترک همه گناهان او گردید.
البته این به معنای گناه نبودن زنا نمی باشد ، در روایتی از پیامبر نقل شده است که فرمود: ای علی! زنا شش پیامد دارد: سه پیامد در دنیا و سه دیگر در آخرت. پیامدهای دنیایش این است که آبرو را می برد، مرگ را شتاب می بخشد و روزی را می برد و پیامدهای آخرتش عبارت است از حسابرسی سخت و دقیق, خشم خدای رحمان و جاودانگی در آتش. (میزان الحکمه / ج ۵ / ص ۲۲۱۳) .
پس می توان نتیجه گرفت که استفاده از این نوع تعابیر در روایات به خاطر منشا بودن دروغ برای سایر گناهان می باشد.
موفق باشید